"W odniesieniu do niedawnych doniesień medialnych z placu budowy warszawskiego metra o odnalezieniu śladów najstarszego mieszkańca grodu nad Wisłą, liczącego 100-40 tys. lat okazu słonia leśnego lub mamuta (a właściwie szczątków tegoż), miło nam poinformować, że gród nad Mleczną również może się poszczycić swoim najstarszym mieszkańcem, o czym wiadomo już od 92,5 lat, 1 miesiąca i 20 dni (licząc od tej chwili), bowiem to wtedy, jak zwięźle donosi Goniec Wielkopolski z 15 IV 1926 roku, dnia 13 IV, wykopano szczątki radomskiego mamuta: >Przy kopaniu sadzawki na terenie państwowej wytwórni broni , robotnicy natrafili na głębokości 10 metrów na szczątki ogromnego mamuta. Wydobyto zęby i olbrzymie kły zupełnie dobrze zachowane. Przeciw rozgrabieniu kości wystąpił energicznie technik wojskowy Stanisław Kostrzewa, któremu też udało się uchronić wykopaliska od zniszczenia<. Znaleziska trafiły do zbiorów ówczesnego radomskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego. Być może zostały udostępnione do oglądania 30 IV 1930 roku kiedy to za sprawą Kazimierza Ołdakowskiego, dyrektora fabryki broni, udostępniono do zwiedzania w dwóch pomieszczeniach fabrycznych część zbiorów PTK. Aż połowa prezentowanych wówczas zbiorów stanowiły zbiory przyrodnicze: skamieniałości, okazy geologiczne, dermoplasty zwierząt. Zbiory i pozostałości mamuta zostały następnie przekazane do radomskiego Muzeum Regionalnego, by po wojnie znaleźć się w zasobach Muzeum Okręgowego i jego obecnego sukcesora jakim jest Muzeum im. Jacka Malczewskiego. Wiek tych znalezisk jest oceniany na ok. 40 tys. lat. Być może nasz radomski mamut był jednym z ostatnich przedstawicieli swego gatunku, co mogłoby przesunąć tą granicę i go odmłodzić do wieku ok. 12 tys. lat. Od roku 2008 znaleziska w postaci fragmentu łopatki oraz zębów prezentowane są nieprzerwanie w ramach wystawy stałej pt.: „Geologia I Paleontologia Regionu Radomskiego". - W roku 2016,czyli w 90-lecie opisywanego wydarzenia radomskie środowiska przyrodnicze postulowały w ramach działań minionej edycji budżetu obywatelskiego, instalację naturalnej wielkości modelu mamuta na tle pozostałości murów miejskich Radomia od strony ul. Wałowej, co byłoby symbolicznym połączeniem wspólnej i nierozłącznej historii ludzkich i zwierzęcych mieszkańców obszaru naszego obecnego miasta, oraz uczczeniem faktu odnalezienia naszego najstarszego radomianina. Dwa lata temu pomysł ten nie znalazł uznania w oczach mieszkańców naszego grodu. Więc może teraz? A jeśli nie teraz, to może w stulecie opisywanych wydarzeń, w roku 2026? - proponuje marek Słupek. Fot. Muzeum im. Jacka Malczewskiego